Lífshlaupið gengur ágætlega. Mér hefur tekist að hreyfa mig eitthvað á hverjum degi þó misjafnlega lengi. Ég hef meira að segja farið út í göngutúr í hádeginu, já ótrúlegustu hlutir gerast. Fyrirtækið sem ég vinn hjá er í topp fimm en einhverjir skólar eru að þvælast fyrir okkur í toppbaráttunni. Við spyrjum að leikslokum.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli
jana
Ó já, páskarnir eru handan við hornið...
Best að taka það með stæl. LBK