Það eina merkilega sem við gerðum í dag var að fara í 1 árs barna afmæli hjá bróðursyni mínum. Það var glæsilegt eins og við var að búast og veitingarnar á við fermingaveislu. En við vorum í einhverju letikasti í dag þannig að það var nú ekki mikið annað gert en að drífa sig í veisluna og svo til baka aftur með smá stoppi hjá tengdó. Æ, stundum á maður bara að vera í letikasti á sunnudögum.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli