Af hverju er svona erfitt að vakna á morgnanna? Það hefur líklega eitthvað með það að gera að það er frekar dimmt úti þessa dagana. Einkasonurinn skilur þetta alls ekki, af hverju þurfum við að vakna þegar nóttin er? Af hverju erum við að fara í leikskólann þegar það er ennþá nótt? Í dag fórum við í sund um kl. 18, þegar ég var að drífa hann í útifötin fór hann að skellihlæja, fannst ég stórskrítin, við færum sko ekkert í sund því að það væri komin nótt. Hvað ætlaði ég eiginlega að gera í sundinu að nóttu til, við ættum nú bara frekar að fara að hátta. Við drifum okkur þó í sund og höfðum gaman að þó svo að það væri komin nótt.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli