Það er allt í einu komið haust sem er voðalega notalegt. Búið að vera ágætis sumar með frábæru veðri uppá nánast hvern einasta dag en núna er orðið dimmt uppúr átta, sérstaklega þegar svona svakalegar haustlægðir koma eins og í dag. Það er því um að gera að draga upp flísteppið, kveikja á kertunum og fara í hlýju og mjúku GAP sokkana sem ég keypti í USA hérna um árið, engrir lopasokkar hér.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli