Það var svo mikið að gera í vinnunni í dag að ég náði eiginlega ekki að hugsa. Þurfti að klára ákveðið verkefni fyrir kl. 15.30 í dag, fara á tvo fundi, svo ekki sé talað um öll hin verkefnin sem bíða mín. Heima beið svo veikur sonur eftir mér. Mér tókst að klára verkefnið og fundina tvo en ennþá bíða hin verkefnin eins og í gær og fyrradag. Ég get ekki sagt annað en að dagurinn í dag hafi verið fljótur að líða í vinnunni, er maður þá ekki að gera eitthvað skemmtilegt?
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli