Endalausar grobbsögur af einkasyninum enda er hann það sem lífið snýst um þessa dagana. Í morgun þegar við vorum að gera okkur tilbúinn fyrir leikskólann spurði ég hann hvort að hann væri lítill Stubbur, hann horfði hálfhneykslaður á mig og sagði: "Nei, ég heiti Kristófer Óli".
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli