Díses kræst er þetta ekki djók!!! Næstum tíu stiga hiti í hádeginu, logn og sól og núna rétt í þessu var ég að koma frá vinkonu minni og þá er bara byrjað að snjóa á fullu. Já, það er brjáluð snjókoma úti. Jæja, maður kom haraklega niður á jörðina og það er ekki komið vor! Þetta fer að verða efni í langa framhaldssögu og ég er meira að segja komin með nafn á hana; "Biðin langa eftir vorinu".
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli
B