Við fórum á foreldrafund í leikskólanum í gær, sem sagt sameiginlegan fund starfsmanna og foreldrafélagsins sem var nú alveg ágætt. Gott að fylgjast með hvað barnið manns er að gera í "hinu" lífinu sínu. Einn leikskólakennarinn kom að mér og sagði ég verð nú bara að segja þér hvað Kristófer Óli var að tala um í dag. Þegar við vorum að drekka í drekkutímanum segir Kristófer Óli við mig "Ég er kallinn, ég er í rafmagnsrúmminu, ég er kallin ég drekk bjór". Drekka bjór!!!! Ég var náttúrulega eins og auli og reyndi eitthvað að útskýra þetta en tókst auðvitað ekki. Það er ekki eins og við séum að drekka bjór á hverjum degi. Reyndar fann hann bjór í morgun sem er búinn að vera inni í skáp í fjóra mánuði, já fjóra mánuði og vildi endilega drekka hann. Við sögðum honum að þetta væri bara karlar sem að drekka bjór og þaðan hefur hann þetta örugglega. Ó, já það er eins gott að passa sig hvað maður segir, það fer allt lengra.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli