Einkasonurinn á afmæli eftir nákvæmlega tvær vikur. Foreldrarnir hafa notað það óspart og þegar hann biður um eitthvað hefur honum verið bent á að það þýði ekkert að gefa honum það núna því hann fái það kannski í afmælisgjöf. Borvél, gítar, sverð, veiðistöng, byssa og ég veit ekk hvað. Í dag var hann hinsvegar búinn að fá nóg af því og sagðist bara ekkert vilja eiga afmæli, þá fengi hann kannski eitthvað dót strax.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli