Ég er komin aftur. Ég vissi ekki hvað ég ætti eiginlega að segja um aðstæðurnar í síðustu viku þannig að ég flúði bara land í kreppunni og endaði í París á ráðstefnu. Mæli með því, kom endurnærð og aðeins rólegri tilbaka. Í París var 15-20 °C hiti og sól en vá hvað Evran var dýr. Ekkert verslað og hugaði mig tvisvar um hvað ég keypti mér að borða og drekka. Ég verð að viðurkenna að það hvarflaði að mér nokkrum sinnum hvað maður væri eigilega að gera hérna á Íslandi. En jæja ég er komin aftur og best að taka þátt í leiknum.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli