Ég er ennþá með með hósta og það er skítkalt úti. Hvað er eiginlega í gangi? Ég var að koma inn úr kuldanum og ég segi nú bara brrrrrr brrrrr og aftur brrrr og ætla bara að drífa mig í rúmmið, eins gott að það sé hlýrra þar.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli