Feðgar fóru að sofa í kvöld eftir að hafa farið í bað. Þegar mér fannst faðrinn hafa verið frekar lengi inni hjá einkasyninum ákvað ég að vekja hann nokkuð viss um að hann væri sofnaður. Þegar ég kem inn í svefnherbergið okkar liggja þeir báðir í rúmminu okkar og líta út fyrir að vera sofandi en einkasonurinn opnar augun og segir "Usss, pabbi er sofnaður". Ég labbaði glottandi út aftur og leyfði þeim að kúra saman.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli