Fór í Ikea í dag ásamt öllum hinum. Greinilegt er að þetta er laugardagsrúnturinn og maður er ekkert betri sjálfur. Skildi reyndar karl og barn eftir heima og dreif mig af stað með vinkonu minni. Ætlaði reyndar ekki að fara í Ikea fyrr en eftir a.m.k. einn eða tvo mánuði eftir að nýja Ikeabúin opnaði. Til að gera langa sögu stutta þá er ég búinn að vara tvisvar sinnum í Ikea á fyrsta mánuðinum og kaupa fyrir ágætis pening í bæði skiptin.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli