Fara í aðalinnihald

Fyrsta hálkan

Fyrsta hálkan á veturna kemur öllum alltaf jafn mikið á óvart. Hún kom mér líka á óvart í morgun þó svo að ég hafi verið á ferli í gærkvöldi þegar hálkan byrjaði að myndast. Ég hef yfirleitt verið komin með nagladekkin en vegna áróðurs um að þau eyðilöggðu göturnar og gerðu ekki mikið meira gagn en vetrardekk ákvað ég að bíða aðeins og sjá til.

Í morgun kl. 10.00 lagði ég svo af stað í Hafnarfjörðinn að hitta frænku mína. Við ætluðum að leyfa drengjunum okkar að leika sér saman og svo ætlaði hún að bjóða okkur uppá heimagert slátur í hádeginu. Heldur betur gott plan. Við komumst hinsvegar ekki langt. Við erum ennþá á sumardekkjunum og við búum í botnlaga. Til að komast í burtu þurfum við að keyra upp nokkuð langa og bratta brekku. Nokkrar tilraunir voru gerðar til að komast upp brekkuna en allt kom fyrir ekki við spóluðum og spóluðum. Eftir að hafa séð þrjá aðra reyna að komast upp brekkuna og ekki takast það, þ.á.m. einn Volvo leigubíl á vetrardekkjum gáfumst við upp og hringdum í bæinn til að athuga hvort það ætti ekki að salta veginn, en við fengum bara talhólf. Bæjarstarfsmenn voru greinilega ennþá sofandi. Við fylgdumst svo með bílunum í einn og hálfan tíma á meðan sonur minn var að leika sér hérna fyrir utan. Niðurstaða þeirrar athugunar er að þeir sem komumst upp brekkuna voru þeir sem voru á nagladekkjum og þá helst jeppar.

Það var því lán í óláni að fyrsta hálkan var á sunnudegi, en við misstum samt af góðum félagsskap og slátri.
Á morgun læt ég setja nagladekkin undir bílinn.

Ummæli

Bergrun sagði…
ÆÆÆ þetta er ekki gott. Það er nú samt alltaf lúmskt gaman að því þegar veturinn er að laumast í garð! Kannski finnst mér það bara vegna þess að ég hef ekki upplifað vetur í langan tíma (að mér finnst)

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Þrjú ár

Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.

Níu dagar

Það eru níu dagar þangað til að ég fer til Florida og ég er sko fyrir löngu byrjuð að telja niður. Það verður ágætt að yfirgefa þetta verður og fara í sólina í Orlando, Florida. Ég get ekki beðið...

Mikilvægasta heimilistækið

Við endurnýjuðum mikilvægasta heimilistækið í dag eftir miklar vangaveltur um hvort það borgaði sig því okkur fannst það heldur dýrt. Hinsvegar ef maður skoðar tölfræðina og kr/notkun þá mætti segja að þetta heimilistæki sé alveg peningana virði. Á þessu heimili er þetta heimilistæki notað daglega. Gamla útgáfan var orðinn úr sér gengin eftir margra ára notkun og misgóða meðferð. Allir fjölskyldumeðlimir nota þetta heimilistæki og það er stöðug barátta um yfirráð á því og eins og algengt er, vinnur oftast sá frekasti. Spurning dagsins er því, hvaða heimilistæki er hér verið að lýsa? Ég þreytist seint á að segja sögur af einkasyninum og í dag fór hann með okkur að velja heimilistækið. Í búðinni rakst hann á ísskáp og opnaði hann og sagði svo "enginn matur" og hrissti hausinn og fannst lítið varið þannig ísskáp.