Vinnustaðurinn minn tekur þátt í lífshlaupinu sem gengur út á það að hreyfa sig a.m.k. hálftíma á dag. Að sjálfsögðu er ég með, þannig að í staðinn fyrir að detta niður í sófann eftir kvöldmat fór ég í hálftíma göngutúr. Ég lét mig hafa það að fara út í fljúgandi hálku og grenjandi rigningu á 15 ára gömlum gönguskóm, þar sem ég rann næstum á hausinn og varð blaut í báða fætur. Jæja, það var reyndar bara smá úði og nokkrir hálkublettir en fyrri útgáfan var meira krassandi. Ég er að sjálfsögðu mjög ánægð með afrekið og hlakka til að gera eitthvað skemmtilegt á morgun.
Kristófer Óli svaf eins og steinn í nýja rúmminu sínu og í herberginu sínu. Held að þetta hafi verið erfiðara fyrir foreldrana en hann. A.m.k. fyrir móður hans sem vaknaði örugglega fjórum sinnum um nóttina til að kíkja á hann. Föðursystir hans Kristófers Óla, sem hann kallar alltaf Göggu hæ kom í dag í heimsókn og fékk Kristófer Óla lánaðan og foreldrarnir tóku til í íbúðinni á meðan. Sér varla högg á vatni. Kristófer Óli var voða monntinn með nýja rúmmið sitt og æstist allur upp þegar hann var að sýna Göggu hæ það. Svo komu amma og afi úr Hörgatúninu með nýja dýnu í rúmmið, gæti ekki verið betra. Nú er bara að kenna drengnum að sofna sjálfum og á kopp og þá er foreldrahlutverkinu lokið, eða hvað? Annars er sumarfrí mitt á enda að þessu sinni, bara vinna á morgun. Dagurinn í dag var því bara í leti og lítið gert annað en að reyna að halda heimilinu í þokkalegu. Ég vinn reyndar ekki alla vikuna þar sem Kristófer litli Óli er að byrja í aðlögun í leikskólanum á morgun og verður það út v...
Ummæli
Kveðja, Lilja Bjarklind