Ég held alltaf uppá ágústkvöldin. Þá er tekið að rökkva svolítið og orðið dimmt áður en maður fer að sofa. Finnst spennandi að geta kveikt á kertum í rökkrinu og það er samt frekar hlýtt úti, og ég fæ ákveðna tilfinningu sem erfitt er að skilgreina. Það er líka allt eitthvað svo rómantískt. Ætli það hafi ekki einnig eitthvað með það að gera að ég er fædd í lok ágúst en mér finnst þetta oft vera kjörinn tími uppgjörs þar sem hægt erð að klára eitthvað sem hefur lengi staðið til, byrja á einhverju nýju og skipuleggja eitthvað spennandi. Ég ætla sko að gera allt þetta, mér verður nefnilega ýmislegt úr verki á ágústkvöldum. Síðan er haustið, uppáhaldsárstíðin mín handan við hornið.
Kristófer Óli svaf eins og steinn í nýja rúmminu sínu og í herberginu sínu. Held að þetta hafi verið erfiðara fyrir foreldrana en hann. A.m.k. fyrir móður hans sem vaknaði örugglega fjórum sinnum um nóttina til að kíkja á hann. Föðursystir hans Kristófers Óla, sem hann kallar alltaf Göggu hæ kom í dag í heimsókn og fékk Kristófer Óla lánaðan og foreldrarnir tóku til í íbúðinni á meðan. Sér varla högg á vatni. Kristófer Óli var voða monntinn með nýja rúmmið sitt og æstist allur upp þegar hann var að sýna Göggu hæ það. Svo komu amma og afi úr Hörgatúninu með nýja dýnu í rúmmið, gæti ekki verið betra. Nú er bara að kenna drengnum að sofna sjálfum og á kopp og þá er foreldrahlutverkinu lokið, eða hvað? Annars er sumarfrí mitt á enda að þessu sinni, bara vinna á morgun. Dagurinn í dag var því bara í leti og lítið gert annað en að reyna að halda heimilinu í þokkalegu. Ég vinn reyndar ekki alla vikuna þar sem Kristófer litli Óli er að byrja í aðlögun í leikskólanum á morgun og verður það út v...
Ummæli