Amma hans Kristófers Óla var að koma heim í gær eftir að hafa dvalið viku erlendis. Við vorum búinn að segja honum frá því að amma kæmi heim þann daginn í flugvélinni. Við vorum svo að koma úr í Bónus seinnipartinn þegar amma hans var nýkomin heim. Allt í einu öskar barnið: "þarna er amma, þarna er amma". Við lítum í kringum okkur en komum ekki auga á ömmu hans þá sjáum við hvar hann bendir á flugvél sem var að fljúga yfir okkur. Já, maður er nú ekki svo vitlaus.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli