Þá hefur maður upplifað það að fara með barnið sitt í aðgerð. Ekki var aðgerðins stór í þetta skiptið en engu að síður svæfing á einkasyninum og mér dauðkveið fyrir að horfa á hann svæfðan enda búinn að heyra misgóðar sögur um það. Faldi mig bara á bakvið eiginmanninn þegar hann var alveg að sofna en var hjá honum allan tímann nema þegar rörin voru sett í eyrun en þá vorum við send fram. Einkasonurinn öskraði að vanda áður en hann hitti lækninn og var nú líka frekar lítill þegar hann vaknaði aftur, þannig að dagurinn í dag var svona öskurdagur en ekki öskudagur. Hann var svo hinn hressasti í dag eftir aðgerðina en missti af öskudegi í leikskólanum, það var svo sem allt í lagi því þegar maður er tveggja ára þá hefur maður nú ekkert voðalega mikið vit á þessu. Það kemur annar öskudagur eftir þennan dag. Ég er einnig að skríða saman eftir leiðinlega pest sem virðist aldrei ætla að ljúka. Geri þó ráð fyrir að fara í vinnuna á morgun.
Kristófer Óli svaf eins og steinn í nýja rúmminu sínu og í herberginu sínu. Held að þetta hafi verið erfiðara fyrir foreldrana en hann. A.m.k. fyrir móður hans sem vaknaði örugglega fjórum sinnum um nóttina til að kíkja á hann. Föðursystir hans Kristófers Óla, sem hann kallar alltaf Göggu hæ kom í dag í heimsókn og fékk Kristófer Óla lánaðan og foreldrarnir tóku til í íbúðinni á meðan. Sér varla högg á vatni. Kristófer Óli var voða monntinn með nýja rúmmið sitt og æstist allur upp þegar hann var að sýna Göggu hæ það. Svo komu amma og afi úr Hörgatúninu með nýja dýnu í rúmmið, gæti ekki verið betra. Nú er bara að kenna drengnum að sofna sjálfum og á kopp og þá er foreldrahlutverkinu lokið, eða hvað? Annars er sumarfrí mitt á enda að þessu sinni, bara vinna á morgun. Dagurinn í dag var því bara í leti og lítið gert annað en að reyna að halda heimilinu í þokkalegu. Ég vinn reyndar ekki alla vikuna þar sem Kristófer litli Óli er að byrja í aðlögun í leikskólanum á morgun og verður það út v...
Ummæli