Fórum í gær í Eurovisionpartý og fertugsafmæli sem var ágætisblanda. Fordrykkur, matur, afmæliskaka og ég veit ekki hvað og hvað. Skemmtum okkur vel þó svo að Ísland hafi ekki unnið. Óskum afmælisbarninu innilega til hamingju með afmælið þó svo að ég efist að hann lesi þetta blögg enda ekki á alla vitorði þó svo að það sé opið fyrir öllum. Alltaf gaman að fara í Eurovisionpartý það var þó mat manna að allof mörg lög væru allof léleg (m.a. sigurlagið frá Rússlandi). Samt horfir maður á þetta ár eftir ár, það er greinlega eitthvað sem trekkir að. Þá er það bara að sama tíma að ári, ég er strax farinn að hlakka til.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli