Hr. Hlaupabólus vaknaði fyrir kl. 7 í morgun tilbúinn til að fara á fætur. Þar fór draumurinn um að sofa aðeins lengur því ég er heima með veikt barn. Já, einkasonurinn er kominn með hlaupabóluna. Var farinn að gruna það í gærkvöldi þar sem það sást til einnar bólu og hann búinn að vera með hita í tvo daga að engu tilefni (þ.e. ekki kvef, hálsbólga eða eyru). Í morgun voru bólurnar orðnar fleiri og því komin staðfesting á hlaupabólu. Mig grunar að það verði Tomma og Jenna maraþon í dag.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli