Það er ótrúlega góð tilfinning þegar manni tekst að klára eitthvað sem er búið að hanga yfir manni í marga mánuði. Mér tókst að komast langt með eitt verkefni í vinnunni í dag sem er búið að taka nærri eitt ár en ætti í raun að taka kannski einn mánuð, NB ekki mér að kenna! Það var mikill léttir þegar þessum áfanga var nærri lokið. Það eru nokkrir lausir þræðir eftir og vonandi tekst mér að klára þá sem fyrst og þá held ég bara að ég komi með vínarbrauð í kaffitímann.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli