Fór á skemmtilegt námskeið í gær þar sem ég lærði að pússa steina og svo fékk ég að saga steina og bora í steina. Alls voru níu manns á námskeiðinu og þarna var að finna margar skemmtilega "karaktera". Ég og vinkona mín vorum að sjálfsögðu þær einu á námskeiðinu sem voru "venjulegar"! Á námskeiðið mættu ellilífeyrisþeginn, heimsvana fyrirsætan, náttúrubarnið, "besservisserinn", dularfulli maðurinn, listamannstýpan og ein einstæð úr Breiðholtinu. Þau kynntu sig nú ekki svona en í mínum huga fengu þau fljótlega fyrrgreind hlutverk, a.m.k. þetta kvöld. Mér fannst ótrúlega skemmtilegt að fylgjast með þessum "karakterum" og hvernig þeir höguðu sér í hópnum en skemmtilegast fannst mér nú samt að saga steina. Og ég er sko á leiðinni á annað námskeið.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli
Bergrún
Kveðja, Lilja Bjarklind