Styttist í afmæli einkasonarins. Hann er búinn að skipta um skoðun mörgum sinnum hvernig afmælinu skal háttað. Hann ætlar að fá Spiderman afmæli, Sjóræningjaafmæli, Sprotafmæli og ég veit ekki hvað og hvað. Hann er einnig viss um að hann verði voða stór þegar hann er orðinn fjögurra ára og að skólaganga hans hefjist fljótlega eftir fjögurra ára afmælið. Það er svo sem kannski ekki fjarri lagi.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli