Æ, ég er veik. Náði mér í einhverja pest sem er víst að ganga. Telfdi skák við páfann stóran hluta síðustu nætur og er svo bara búinn að liggja í móki í dag með hita. Ég sem ætlaði að fara í vinnuna um hádegisbilið en það varð nú lítið úr því. Tókst í staðinn að liggja svo lengi í bælinu að ég fékk í bakið og horfa á tvær stelpumyndir. Kannski ekki skemmtilegasti dagurinn en það kemur dagur eftir þennan dag.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli
kv. Sigurborg