Við erum að æfa einkasoninn á því að sofna einan enn eina ferðina. Gefumst alltaf upp þegar hann verður veikur og leyfum honum að kúra hjá okkur. Svolítið erfitt þar sem hann nú búinn að vera meira og minna veikur í allan vetur og langt fram á sumar. Ég hefði nú aldrei trúað því að mér fyndist erfitt þegar hann liggur í rúmminu sínu og grætur, en meyrt er móðurhjartað. Ég er sem sagt búinn að múta honum í kvöld (eitthvað sem maður á ekki að gera) og núna liggur hann uppi í rúmminu sínu og hlustar á Mikka ref = Dýrin í hálsaskógi á iPod og heldur fast utan um risastóran bangsa sem heitir Stóri-Friður í höfuðið á öðrum bangsa sem heitir bara Friður. Þessi nútímabörn, tja eða kannski þessir nútímaforeldrar.
Kristófer Óli svaf eins og steinn í nýja rúmminu sínu og í herberginu sínu. Held að þetta hafi verið erfiðara fyrir foreldrana en hann. A.m.k. fyrir móður hans sem vaknaði örugglega fjórum sinnum um nóttina til að kíkja á hann. Föðursystir hans Kristófers Óla, sem hann kallar alltaf Göggu hæ kom í dag í heimsókn og fékk Kristófer Óla lánaðan og foreldrarnir tóku til í íbúðinni á meðan. Sér varla högg á vatni. Kristófer Óli var voða monntinn með nýja rúmmið sitt og æstist allur upp þegar hann var að sýna Göggu hæ það. Svo komu amma og afi úr Hörgatúninu með nýja dýnu í rúmmið, gæti ekki verið betra. Nú er bara að kenna drengnum að sofna sjálfum og á kopp og þá er foreldrahlutverkinu lokið, eða hvað? Annars er sumarfrí mitt á enda að þessu sinni, bara vinna á morgun. Dagurinn í dag var því bara í leti og lítið gert annað en að reyna að halda heimilinu í þokkalegu. Ég vinn reyndar ekki alla vikuna þar sem Kristófer litli Óli er að byrja í aðlögun í leikskólanum á morgun og verður það út v...
Ummæli