Frægt er orðið í minni fjölskyldu þegar ég fékk glóðurauga við það að horfa á sjónvarpið á mínum yngri árum. Ég verð að viðurkenna að þegar ég varð eldri skildi ég ekki hvernig mér tókst það. Núna hef ég skipt um skoðun. Einkasonurinn getur ekki setið kyrr fyrir framan sjónvarpið og er út um allt. Hann er frekar rólegur fyrir framan sjónvarpið en þarf alltaf að vera að hnoðast út um allan sófa og öll gólf, ég bíð bara eftir því að hann fái einnig glóðurauga einn daginn þegar hann er að horfa á sjónvarpið.
Kristófer Óli svaf eins og steinn í nýja rúmminu sínu og í herberginu sínu. Held að þetta hafi verið erfiðara fyrir foreldrana en hann. A.m.k. fyrir móður hans sem vaknaði örugglega fjórum sinnum um nóttina til að kíkja á hann. Föðursystir hans Kristófers Óla, sem hann kallar alltaf Göggu hæ kom í dag í heimsókn og fékk Kristófer Óla lánaðan og foreldrarnir tóku til í íbúðinni á meðan. Sér varla högg á vatni. Kristófer Óli var voða monntinn með nýja rúmmið sitt og æstist allur upp þegar hann var að sýna Göggu hæ það. Svo komu amma og afi úr Hörgatúninu með nýja dýnu í rúmmið, gæti ekki verið betra. Nú er bara að kenna drengnum að sofna sjálfum og á kopp og þá er foreldrahlutverkinu lokið, eða hvað? Annars er sumarfrí mitt á enda að þessu sinni, bara vinna á morgun. Dagurinn í dag var því bara í leti og lítið gert annað en að reyna að halda heimilinu í þokkalegu. Ég vinn reyndar ekki alla vikuna þar sem Kristófer litli Óli er að byrja í aðlögun í leikskólanum á morgun og verður það út v...
Ummæli