Það er ótrúlegt hvað það er alltaf leiðinlegt sjónvarp um helgar. Loksins þegar maður gefur sér tíma til að setjast niður og slappa af fyrir framan sjónvarpið á föstudags eða laugardagskvöldi er ekkert að sjá. Sem betur fer fékk ég lánaða fyrstu seríu af Grey's Anatomy hjá samstarfskonu minni í vikunni en ég hafði ekki séð einn þátt aðeins heyrt talað um ágæti þáttanna og það vakið forvitni mína. Þar sem það var auðvitað ekkert að sjá í sjónvarpinu í gær þá ákváðum við að byrja að horfa á seríuna í gærkvöldi og það endaði með því að við horfðum á hvorki meira né minna en þrjá þætti í röð. Þetta var hin besta skemmtun og ég hlakka til að horfa á fleiri þætti.
Í dag eru þrjú ár síðan ég átti einkasoninn, já ótrúlega fljótt að líða. Að sjálfsögðu er ég eins og flestar mæður og segi það hiklaust að þetta sé stærsta upplifun lífsins og besta og mesta afrek sem ég hef gert. Á þessum tíma fyrir þremur árum var ég búin að vera með hríðir í rúmlega sólahring og búið að sprengja belginn, komin með dripp í æð og ljósmóðirin sem var að fara að vakt var hálf svekkt yfir því að þurfa að fara þar sem hún var viss um að barnið væri að koma. Hann leit dagsins ljós sex tímum seinna.
Ummæli